Legalizacja zagranicznych świadectw i dyplomów

Legalizacja zagranicznych świadectw i dyplomów (informacje dla cudzoziemców)

Dyplomy ukończenia studiów uzyskane poza granicami Polski muszą być opatrzone apostille lub zalegalizowane w kraju ich wydania.

Apostille

Apostille jest poświadczeniem, na podstawie którego dokumenty urzędowe (m.in. dyplomy) wydane na terytorium jednego państwa są uznawane za legalne na terytorium innego państwa. Apostille zostało wprowadzone konwencją znoszącą wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych sporządzoną w Hadze 5 października 1961 roku (Dz.U. z 2005 r. nr 112, poz. 938) i dotyczy państw, które przyjęły tę konwencję. Państwa te w załączonym linku https://www.hcch.net/en/instruments/conventions/authorities1/?cid=41

Apostille można uzyskać w kraju, który wydał dokument. Na stronie Konwencji Haskiej znajduje się lista instytucji wydających apostille.

Legalizacja

Legalizacja to potwierdzenie autentyczności dokumentu (np. świadectwa lub dyplomu) wydanego w innym państwie. Należy jej dokonać, jeśli nie jest możliwe uzyskanie apostille, bo kraj, który wydał dokument nie przyjął konwencji znoszącej wymogu legalizacji dokumentów. Jeśli państwo, w którym kandydat otrzymał świadectwo lub dyplom nie znajduje się na liście sygnatariuszy Konwencji Haskiej, kandydat powinien dokonać legalizacji tego dokumentu.

Zwykle legalizacji dokumentu dokonuje polski konsul w kraju, gdzie wydano dokument. W tym celu należy skontaktować się z konsulatem.

Uznanie świadectw i dyplomów

Większość świadectw maturalnych nie wymaga podejmowania żadnych czynności przed polskimi urzędami, ponieważ są uznawane z mocy prawa. Jeżeli posiadane przez kandydata świadectwo zostało wydane w jednym z krajów wymienionych poniżej, nie musi on uzyskiwać dodatkowej decyzji o jego uznaniu.

Świadectwo musi dawać ci prawo podjęcia studiów w kraju jego wydania.

Uznawanie wykształcenia uzyskanego za granicą

Z mocy prawa uznawane są następujące świadectwa:

1. świadectwa i inne dokumenty wydane przez szkołę lub instytucję edukacyjną działającą w systemie edukacji państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
2. dyplomy IB (International Baccalaureate) wydane przez organizację International Baccalaureate Organization w Genewie;
3. dyplomy EB (European Baccalaureate) wydane przez Szkoły Europejskie zgodnie z Konwencją o Statucie Szkół Europejskich, sporządzoną w Luksemburgu dnia 21 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 10);
4. świadectwa i inne dokumenty wydane za granicą przez szkoły lub instytucje edukacyjne uznawane przez państwo, na którego terytorium lub w którego systemie edukacji działają, objęte postanowieniami umów międzynarodowych zalegalizowany lub opatrzony apostille. Szczegółowe informacje na temat zawartych przez Polskę umów międzynarodowych znajdują się na stronie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Jeżeli świadectwo nie należy do żadnej z wyżej wymienionych kategorii, musi zostać uznane za dokument potwierdzający uprawnienie do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez właściwego kuratora oświaty.

Dyplomy ukończenia studiów wyższych

Jeżeli dyplom ukończenia studiów wyższych uzyskany za granicą daje prawo do kontynuacji kształcenia lub otwarcia przewodu doktorskiego w państwie jego wydania, uprawnia on również do podjęcia studiów odpowiedniego stopnia w Polsce. Powyższa zasada nie znajduje jednak zastosowania, gdy:

1. uczelnia, która wydała dyplom nie była akredytowaną uczelnią w dniu wydania dyplomu lub realizowała program studiów nieposiadający akredytacji w dniu wydania dyplomu,
2. nie działała w systemie szkolnictwa wyższego żadnego państwa,
3. program studiów wyższych albo jego część była realizowana niezgodnie z przepisami państwa wydania dyplomu.