Wyrazy współczucia dla rodziny. Spoczywaj w Pokoju.

Wasza Magnificencjo, Szanowna Pani Rektor,
w imieniu swoim oraz całej społeczności akademickiej Uniwersytetu Łódzkiego składam na Pani ręce szczere kondolencje z powodu śmierci byłego Rektora UJK prof. dr. hab. Jacka Semaniaka.
Pan Profesor był nie tylko osobistością zasłużoną dla dorobku Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, ale w równej mierze dla całej nauki polskiej, również w jej obszarze organizacyjnym.
Łączymy się z Państwem w bólu w momencie tej wielkiej straty. Przesyłamy kondolencje dla rodziny i bliskich Pana Profesora.

Z wyrazami szacunku,
Prof. dr hab. Rafał Matera
Rektor Uniwersytetu Łódzkiego

Z głębokim żalem i poczuciem niepowetowanej straty przyjąłem wiadomość o śmierci Rektora Prof. dr hab. Jacka Semaniaka. Rodzinie Pana Profesora składam kondolencje.
Dr Łukasz Jędrzejski
Uniwersytet Marii Curie- Skłodiwskiej w Lublinie

Panie Profesorze,
opuścił Pan nas zbyt wcześnie. Był Pan nie tylko wybitnym uczonym, ale przede wszystkim wzorem postawy akademickiej, życzliwości i odpowiedzialności za drugiego człowieka.
„Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim.”
Pamięć o Panu pozostanie z nami na zawsze – w pracy i w codziennych rozmowach.
Rodzinie i Bliskim składam najszczersze wyrazy współczucia.

Z ogromnym smutkiem żegnamy prof. dr hab. Jacka Semaniaka, byłego Rektora Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, który swoją postawą i decyzjami na trwałe wpisał się w historię naszej uczelni oraz w rozwój uniwersyteckich mediów.

To właśnie dzięki jego wsparciu i przekonaniu, że media akademickie są ważnym elementem życia uniwersytetu, mogliśmy rozpocząć działalność Uniwersyteckiej TV. Profesor Semaniak stworzył warunki, w których młodzi ludzie mogli uczyć się twórczej odpowiedzialności, doskonalić warsztat i budować przestrzeń komunikacji całej społeczności akademickiej.

Zapamiętamy Go jako człowieka pełnego kultury, mądrości i spokoju - kogoś, kto potrafił wspierać, inspirować i pozostawiać po sobie trwałe wartości. Jego obecność była dla nas zaszczytem, a wkład w rozwój uniwersyteckich mediów pozostanie fundamentem naszej codziennej pracy.

Rodzinie oraz najbliższym składamy wyrazy szczerego współczucia.
Redakcja Uniwersyteckiej TV

Wyrazy współczucia dla wszystkich osób blisko związanych z Panem Rektorem profesorem Jackiem Semaniakiem. Odszedł człowiek wspaniały, o cudownym sercu zawsze otwartym dla Studentów.
Oby zawsze w naszych wspomnieniach pozostał uśmiechnięty z radosnymi oczami.

Żegnaj Panie Profesorze... Wyrazy współczucia dla całej Rodziny, znajomych i współpracowników.

Wiadomość o odejściu prof. Jacka Semaniaka napełniła nas ogromnym żalem i wielką tęsknotą. Na zawsze zapamiętamy wykłady, które dla nas prowadził oraz nieliczne, ale bardzo serdeczne rozmowy. Będziemy też pamiętali o zasługach Pana Profesora dla otwarcia kierunku, który możemy studiować i na którym nas uczył. Najbliższym Pana Profesora, a także jego przyjaciołom i całej wspólnocie akademickiej, pragniemy złożyć najszczersze wyrazy współczucia.
Requiescat in pace.

Katarzyna Żądło i Łukasz Kandefer - wdzięczni studenci

Z głębokim smutkiem żegnamy śp. Pana Profesora Jacka Semaniaka, Członka Rady Fundacji Nadzieja Rodzinie. Człowieka wielkiego serca, kultury i wiedzy.
Pan Profesor Jacek Semaniak przez lata wspierał nasze działania mądrością, spokojem i życzliwością. Jego obecność wśród nas była potwierdzeniem misji Stowarzyszenia i Fundacji w szeroko pojętej trosce o rodzinę. Osobiste świadectwo wiary i troski o los młodych, jest naszą nadzieją wobec Zmartwychwstałego Chrystusa.
Pozostanie w naszej pamięci jako Autorytet, który łączył profesjonalizm z wrażliwością oraz głębokim szacunkiem dla człowieka.
Składamy wyrazy najgłębszego współczucia Rodzinie i Bliskim, łączymy się z Wami w modlitwie.
Zarząd Fundacji Nadzieja Rodzinie.

Wyrazy współczucia dla rodziny. Wspaniały i miły człowiek.

"Miarą naszych dni jest lat siedemdziesiąt,
a gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt (...)
Naucz nas liczyć dni nasze,
abyśmy osiągnęli mądrość serca" (z psalmu 90)
Panie Rektorze spoczywaj w pokoju wiecznym. Amen
Jerzy Gapys

Składam wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie, Bliskim oraz wszystkim, którzy mieli zaszczyt współpracować z Panem Profesorem.
Miałem okazję poznać Profesora podczas organizacji wydarzeń doktoranckich - zawsze życzliwy, pomocny i otwarty na współpracę oraz wspieranie młodych naukowców.
Jego odejście stanowi ogromną stratę dla całego środowiska akademickiego.

Magnificencjo - Drogi Jacku to wielka dla nas strata - byłeś wzorem i wspaniałym szefem i kolegą!

Panie Profesorze mam nadzieję, że jest Pan w lepszym miejscu. Wyrazy współczucia dla rodziny i bliskich.

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora Jacka Semaniaka. Był wizjonerem i pasjonatą, a dobro Uniwersytetu stanowiło dla niego najwyższą wartość. Zostawił po sobie wiele dobrego wśród społeczności i przestrzeni akademickiej.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze wyrazy współczucia.
Zespół Uniwersyteckiego Centrum Wsparcia Osób z Niepełnosprawnościami

Najszczersze kondolecje, odszedł wspaniały naukowiec i człowiek

Odszedł od nas człowiek niezwykły, rzetelny, prawy, pracowity, najwięcej wymagający od siebie. Wizjoner, który nadał impuls rozwoju ukochanej Alma Mater, stworzył godne miejsce pracy pracownikom i nauki studentom. Każdy obiekt kampusu uniwersyteckiego przywodzi na myśl wytrwałe starania, zaangażowanie i konsekwentne działanie JM Rektora Prof. Jacka Semaniaka.
Drogi Jacku, trudno zrozumieć wyroki boskie... Żegnaj, na zawsze zostaniesz w mojej pamięci.

Profesor Jacek Semaniak był jedną z tych osób, które w pamięci wielu z nas pozostaną na zawsze. Autorytet, naukowiec, a przy tym wrażliwy i dobry człowiek. Osoba o nieprzeciętnej klasie, inspirująca, zawsze gotowa do działania, potrafiąca dostrzec wartość tam, gdzie inni jej nie widzieli. Po prostu piękny człowiek.

Wyrazy współczucia dla Bliskich Profesora oraz całej społeczności, która tak wiele Mu zawdzięcza.
Prawdziwym zaszczytem było Go znać. Prawdziwym zaszczytem będzie również troska o pamięć o Nim.

Nie miałem okazji współpracować z Panem Profesorem w czasie jego kadencji Rektorskiej. Ale słyszałem o Profesorze dużo dobrego. Na spotkaniu ostatnim poznałem go jako bardzo życzliwego i konkretną osobę. Najszczersze wyrazy współczucia dla bliskich.

Trudno jest zebrać myśli i ułożyć je w sensowną całość - wiadomość o śmierci pana Profesora przyjęłam z głębokim smutkiem. Odszedł wspaniały, mądry, życzliwy Człowiek wielkiej kultury i klasy. To On podpisał moją pierwszą umowę o pracę na Uniwersytecie - to On dał zielone światło do stworzenia akademickich mediów, które dmuchnęły mocno w nasze skrzydła. To On był ukochanym Tatą mojej serdecznej koleżanki, z którą łączę się dziś w bólu i to On był wspaniałym dziadziusiem dla jej dzieci.
Odszedł za wcześnie Człowiek, który był wielu ludziom jeszcze tak bardzo potrzebny.

Zachowam Pana na zawsze w pamięci, Panie Rektorze.

Czuję ogromny żal i ból. Za wcześnie, Panie Rektorze… To był zaszczyt móc pracować z prof. Jackiem Semaniakiem. Jego wiedza, pasja i oddanie dla Uczelni były dla mnie nieocenioną inspiracją. Był wizjonerem, a to dzisiaj rzadkość. Jestem niezmiernie wdzięczna za każdą chwilę współpracy. Będzie mi Go bardzo brakowało. Składam wyrazy współczucia dla Rodziny i bliskich.

Żadne słowa nie oddadzą mojego smutku. Bliskim Profesora Jacka Semaniaka składam wyrazy współczucia

Z głębokim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci prof. dr hab. Jacka Semaniaka. Miałem zaszczyt Go znać i z Nim współpracować. Zapamiętam Go jako człowieka życzliwego, zaangażowanego i wymagającego, który w ostatnich latach bardzo znacząco wpłynął na rozwój Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. W znaczącym stopniu wspierał mnie w tworzeniu i wyposażaniu Laboratorium Posturologii. Wyrazy współczucia dla Rodziny i Bliskich

Trudno mi dzisiaj zebrać myśli. Do głowy przychodzą wspomnienia. Z wielu różnych sytuacji. Uczelnia. Kolejne inauguracje. Rozmowy u Ciebie w gabinecie, u Dziekana Janusza Detki. Spotkania na wielu imprezach uczelnianych. Spotkania prywatne. SMSy, maile. Dlatego myślę o Tobie nie tylko jako Rektorze. Ale jako przyjacielu. Myślę też o człowieku, który wierzył, że instytucja to ludzie, a przyszłość nie przychodzi sama – trzeba ją zbudować. I który naprawdę w to wierzył do końca. Pamiętam początki naszej znajomości – czas Erasmusa i wprowadzania punktów ECTS. Byłeś wtedy prorektorem, potem rektorem. Zawsze profesjonalny. Zawsze uważny. Zawsze myślący o przyszłości. Nigdy obojętny. Zawsze oddany Uczelni. Szanowałeś ludzi z inicjatywą. Tych, którzy pracowali dla dobra wspólnego, nie dla własnej korzyści.
Czas Twojego rektorowania był czasem niezwykłego rozwoju UJK w każdym zakresie: nauki, infrastruktury, relacji międzynarodowych. Jeśli widziałeś sens jakiegoś działania, nic nie było w stanie Cię zatrzymać. Pamiętam rozmowę o tym, że nie mamy jednostki, która zajmowałaby się cudzoziemcami. Na drugi dzień ruszyliśmy z procedurami tworzenia Centrum Kultury i Języka Polskiego. Bez odkładania. Bez zwlekania. Z przekonaniem, że to po prostu trzeba zrobić. Co roku witałeś ze Stasiem Cyganem i ze mną zagranicznych studentów. Byłeś obecny. Pomagałeś nam. Podobnie wyglądała rozmowa o stworzeniu Uniwersytetu Otwartego. Widziałyśmy z Anią Wileczek błysk w Twoich oczach, a już po kilku miesiącach Ania inaugurowała rok akademicki na Uniwersytecie Dziecięcym.
Pamiętam, gdy prosiłeś Lidię Michalską-Brachę i mnie o przygotowanie księgi jubileuszowej na 50-lecie UJK. Wtedy szczególnie mocno było widać, jak bardzo Uczelnia była dla Ciebie ważna. Dbałeś o każdy szczegół, każde zdjęcie, każdy podpis. Piotr Burda starannie dobierał fotografie. Monika Marcinkowska skrupulatnie sprawdzała wszystkie archiwalne detale - bo wszystko było istotne. Każdy fragment pamięci. Ta Uczelnia była Twoim światem. Twoją codziennością. Twoją odpowiedzialnością.
I znowu muszę powtórzyć:
My też odchodzimy.
Odchodzimy z ludźmi, którzy byli dla nas ważni.
Ale prawdziwie znikamy wtedy, gdy odchodzimy z ludźmi, którzy byli naszymi przyjaciółmi.
Żegnaj, Jacku…

Wyrazy współczucia dla Twoich Najbliższych. Jagodo, jestem z Tobą myślami.

Smutna wiadomość, za wcześnie odszedł. Zostaje dorobek udanego życia i wspomnienia wielu ciekawych rozmów fizyka z humanistą. Będzie miał trwałe miejsce w naszej pamięci

Z żalem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana Profesora. Cieszę się, że dane było mi go poznać.

Rodzinie i bliskim składam głębokie wyrazy współczucia.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie...

Z głębokim smutkiem przyjęłam wiadomość o śmierci Pana Profesora.Proszę przyjąć kondolencje i wyrazy współczucia dla rodziny.

Panie Profesorze... żadne słowa nie oddadzą naszego smutku...
Był Pan wspaniałym Człowiekiem...

Panie Profesorze, był Pan rektorem podczas całych moich studiów, a także części doktoratu. Funkcja Rektora zawsze będzie mi się ciepło kojarzyć właśnie z Panem jako osoby blisko studenta i doktoranta. Dla mnie wiadomość o śmierci Pana Profesora to jak koniec pewnej epoki. Zapamiętamy Pana jako wybitnego naukowca i rektora, a także wspaniałego człowieka. Moje kondolencje dla całej rodziny i bliskich. Ulubieńcy bogów umierają młodo.

Panie Rektorze, boli Pana odejście. Ale pozostaje Pan w pamięci, we wspomnieniach..Spoczywaj w pokoju